α) Συλλογή μελιού από πρώιμες ανθοφορίες – μελιτοφορίες όπως: ερείκη, κούμαρο, πορτοκάλι,
πεύκο κ.α. λουλούδια της άνοιξης,
β1) Ανάπτυξη και εξισορρόπηση των μελισσοσμηνών: χορηγώντας πληθυσμούς από τα
δυνατά μελίσσια στα αδύνατα και συνενώνοντας μικρά μελίσσια με μέτρια.
β2) Παραγωγή νέων βασιλισσών γιά σχηματισμό νέων μικρών μελισσιών (παραφυάδων) προς ανάπτυξη.
Αυτά μέλλει να είναι τα παραγωγικά μελίσσια της επόμενης χρονιάς, που πιθανόν
θα πρωτοδώσουν μέλι το φθινόπωρο της ίδιας χρονιάς. είτε θα συνενωθούν
με ένα παραγωγικό παλαιό μελίσσι ώστε να αντικατασταθεί
η παλαιά – γερασμένη μάνα του και να σχηματιστεί ένα πολύ δυνατό - εύρωστο μελίσσι
γιά υψηλή μελοπαραγωγή την ίδια χρονιά.
γ) Συλλογή γύρης η οποία είναι άφθονη κατά την περίοδο Μαρτίου – Απριλίου – Μαΐου.
δ) Παραγωγή βασιλικού πολτού κατά την ίδια περίοδο, μιάς και βασική προϋπόθεση γιά κάτι
τέτοιο είναι η αφθονία γύρης.
ε) Συλλογή πρόπολης με τη χρήση ειδικής σίτας πρόπολης από τον Μάρτιο έως τον Οκτώβριο.
στ) Σχολαστικές και επίμονες επιθεωρήσεις των μελισσιών ανά εβδομάδα με παρεμβάσεις
και χειρισμούς με στόχο την καλύτερη δυνατή ανάπτυξή τους και την διατήρηση της υγείας τους.
ζ) Πρόληψη και καταστολή της σμηνουργίας κατά τους ίδιους μήνες της άνοιξης και αναλόγως
της χρονιάς. Τι είναι όμως σμηνουργία? Είναι ο φυσικός τρόπος πολλαπλασιασμού της μέλισσας
και συμβαίνει κατά την άνοιξη, όταν η ανθοφορία είναι ορμητική, λόγω των βροχοπτώσεων
που προηγήθηκαν και των αυξημένων θερμοκρασιών που επικρατούν. Σε τέτοιες συνθήκες,
το μελίσσι συλλέγει άφθονες τροφές (μέλι-γύρη) και η μάνα του γεννά άφθονα αυγά-
εκκολαπτώμενες μέλισσες (1500 ημερησίως), οπότε σύντομα φτάνει το σημείο του κορεσμού,
όπου ξεχειλίζει από πληθυσμούς και τροφές, συμπεριλαμβανομένου των κηφήνων που είναι
τα όργανα αναπαραγωγής. Βάσει ενστίκτου, τη στιγμή αυτή, αρχίζει να εκτρέφει πολυάριθμες
νέες βασίλισσες, οι οποίες όταν εκκολαφθούν αποχωρούν της κυψέλης με μέρος του σμήνους
σχηματίζοντας νέες αποικίες. Σε χρονιές έντονης σμηνουργίας η δουλειά του μελισσοκόμου διπλασιάζεται.
η) Παράλληλα και κατά την ίδια περίοδο, καθώς το μελίσσι αναπτύσεται και προστίθονται κηρήθρες στην κυψέλη,
θα πρέπει ο μελισσοκόμος να φροντίσει ώστε να χτιστούν νέες κηρήθρες.
Είναι φυσική ανάγκη της μέλισσας να χτίσει (αυτό το φρέσκο λευκοκίτρινο κερί).
Η διαδικασία του χτισίματος, αποτελεί τον κύριο μηχανισμό εξυγίανσης του μελισσοσμήνους,
καθότι οι όποιες εξωτερικές μολύνσεις αλλά και τα παθογόνα του ίδιου του μελισσιού, επικάθονται στο παληό κερί,
το οποίο είναι άκρως πτητικό. Ως εκ τούτου, κάθε χρόνο, θα πρέπει ο μελισσοκόμος να λιώνει-αποσύρει
το 1/3 από τις παλαιότερες μαύρες κηρήθρες και να τις αντικαθιστά με φρεσκοκτισμένες .